Kunst kan simpelweg mooi of niet mooi zijn, maar daagt je ook uit om na te denken. Foto’s, beeldhouwwerken, schilderijen, installaties, boeken, songteksten, dansproducties, theatervoorstellingen… Alle kunstvormen besteden óók aandacht aan het einde van het leven. Zoek ze op. Vind troost in kunst. Haal inspiratie en levenslust uit kunst. Verbind je met gedachten van anderen.
Lees hier wat Elene Vaye (van musicalproducent Team Vaye) over vergankelijkheid schrijft. Eén quote daaruit: “Ik denk dat het essentieel is om onze eigen vergankelijkheid te beseffen. Veel mensen vullen hun leven in alsof ze onsterfelijk zijn, alsof we het eeuwige leven hebben en gegarandeerd tot je 100e leeft. Terwijl je niet weet wat de volgende 5 minuten je brengt. Je hebt geen garantie, de enige garantie die we hebben is dat we op een dag de aarde verlaten en wanneer dat is, weet niemand. Als je dat beseft, dan ga je andere keuzes maken, je leven anders invullen. Dan sta je aan het roer van jouw leven en ga je je dromen achterna.“
Of bekijk hier het actuele aanbod van Museum Tot Zover, een museum in Amsterdam dat – met wisselende tentoonstellingen en installaties – voortdurend aandacht besteedt aan onze omgang met dood, afscheid en vergankelijkheid.
Op deze plek zijn nog wat foto’s te zien van de fototentoonstelling Forever Young, die in 2018 in het Stedelijk Museum werd gehouden. En op deze plek enkele kunstwerken van een tentoonstelling over vergankelijkheid die in 2015 in WG Kunst is gehouden. Eén van de kunstenaars die daar exposeerde, Bram Stoof, heeft op zijn website een flinke collectie schilderijen met dode bloemen: zeer passend bij het thema vergankelijkheid. Ook bijzonder is dit artikel van humanistisch raadsman Rob Vos over de kunstenaar Damien Hirst, die onder meer bekend is van zijn schedel vol diamanten (For the love of God).
In de Nederlandse en Vlaamse schilderkunst van de 17e eeuw kreeg ‘vergankelijkheid’ een belangrijke rol. De stroming van schilderijen die burgers herinnerden aan hun sterfelijkheid (en tot doel hadden hen tot een goed leven te verleiden) kreeg zelfs een eigen naam toebedeeld: vanitas.
Vanitas betekent ijdelheid en leegheid. Met bijvoorbeeld schedels, gedoofde kaarsen, verwelkte bloemen, zeepbellen, vergane boeken, muziekinstrumenten, klokken of omgevallen glazen werd die ijdelheid, tijdelijkheid en zinloosheid van het aardse gevisualiseerd.